نام فارسی محصول : آمفوتریسین بی
Product Name : Amphotericin B
Catalog number : LM-A4109/50
Company : Biosera
آمفوتریسین بی (Amphotericin B) یک ترکیب ضدقارچی قدرتمند است که به‌طور گسترده در تحقیقات زیستی، کشت سلولی، و درمان عفونت‌های قارچی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ترکیب یکی از اعضای خانواده پلی‌ین‌هاست که از گونه‌های Streptomyces nodosus استخراج می‌شود و به دلیل طیف وسیع اثرگذاری، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین داروهای ضدقارچی شناخته می‌شود.
آمفوتریسین بی (Amphotericin B) یک عامل ضدقارچی است که برای جلوگیری یا از بین بردن آلودگی‌های قارچی در کشت‌های سلولی و بافتی استفاده می‌شود. این ترکیب با ایجاد کانال‌هایی در غشای سلول‌های قارچی، باعث نشت مولکول‌های کوچک و در نهایت مرگ سلول قارچی می‌شود.
مکانیسم عمل آمفوتریسین بی (Amphotericin B)
آمفوتریسین بی با اتصال به استرول‌های غشای سلولی قارچ‌ها، به‌ویژه ارگوسترول، سبب ایجاد حفره‌هایی در غشا می‌شود. این اختلال در غشای سلولی، موجب نشت یون‌ها و مولکول‌های کوچک، ازجمله پتاسیم، شده و در نهایت باعث مرگ سلول قارچی می‌شود. این مکانیسم عمل، آن را به یک گزینه قوی برای از بین بردن قارچ‌های بیماری‌زا تبدیل کرده است.
شرکت Biosera آمفوتریسین بی (Amphotericin B) را به صورت محلول ۱۰۰ برابری (100X) ارائه می‌دهد که باید قبل از استفاده با محیط کشت سلولی به نسبت ۱:۱۰۰ رقیق شود. این محصول به صورت استریل فیلتر شده و در حالت منجمد عرضه می‌شود. برای نگهداری، توصیه می‌شود در دمای -۲۰ درجه سانتی‌گراد ذخیره شود و دارای عمر مفید ۲۴ ماه است.
توجه داشته باشید که آمفوتریسین بی (Amphotericin B) در آب با pH بین ۶ تا ۷ نامحلول است، اما در pH ۲ یا ۱۱ محلول می‌شود. همچنین در دی‌متیل‌فرمامید (DMF) با غلظت ۲ تا ۴ میلی‌گرم در میلی‌لیتر و در دی‌متیل سولفوکسید (DMSO) با غلظت ۳۰ تا ۴۰ میلی‌گرم در میلی‌لیتر حل می‌شود. محلول‌های آبی این ترکیب را نمی‌توان از طریق فیلتر استریل کرد.
این محصول فقط برای استفاده در شرایط آزمایشگاهی و در محیط‌های کشت سلولی طراحی شده است و نباید در درمان‌های انسانی یا دامپزشکی به کار رود. تأثیرات سمی آن ممکن است در غلظت‌های ۳۰ میکروگرم در میلی‌لیتر برای سلول‌های پستانداران ظاهر شود.
نکات کلیدی در استفاده از آمفوتریسین بی
تنظیم دوز مصرفی با دقت بالا: به دلیل سمیت زیاد، دوز مصرفی باید مطابق با پروتکل‌های استاندارد و با نظارت متخصصان تعیین شود.
شرایط نگهداری بهینه:آمفوتریسین بی (Amphotericin B) باید در دمای -۲۰ درجه سانتی‌گراد ذخیره شود تا پایداری و اثربخشی آن حفظ شود.
رقیق‌سازی مناسب در محیط کشت سلولی: برای کاهش اثرات سمی بر سلول‌های پستانداران، معمولاً به نسبت ۱:۱۰۰ در محیط کشت رقیق می‌شود.
مدیریت عوارض جانبی: سمیت کلیوی و عوارضی مانند تب، لرز و افت فشار خون باید مورد پایش دقیق قرار گیرد.
انتخاب فرمولاسیون مناسب: استفاده از فرمولاسیون‌های جدید مانند لیپوزومال آمفوتریسین بی می‌تواند سمیت دارو را کاهش داده و تحمل‌پذیری آن را افزایش دهد.
پایش عملکرد کلیوی و کبدی: در بیماران تحت درمان طولانی‌مدت، باید عملکرد کلیه و کبد به‌طور منظم بررسی شود.
